Handelt een medicus, als hij zijn vordering uit handen geeft, in strijd met de privacywetgeving door op de factuur summier te vermelden waaruit de medische behandeling heeft bestaan?
Het in een incassotraject en in een daarop volgende gerechtelijke procedure gebruiken van een factuur met een summiere zorgspecificatie is géén schending van de AVG of de geheimhoudingsplicht. Zo is bijvoorbeeld een vermelding “099899060 1 of 2 polikliniekbezoeken/consultaties op afstand bij hartfalen of andere hartaandoening” geoorloofd.
Dit is ook het geval als een cessionaris (factoringsbedrijf) een incassovordering instelt, omdat deze op grond van artikel 1 lid 1 sub c onder 2 van Wet marktordening gezondheidszorg (Wmg) aan te merken is als zorgaanbieder (zie gerechtshof Amsterdam 10 januari 2023, GHAMS:2023:48).
Ook de natuurlijke persoon of rechtspersoon die namens, ten behoeve van of in verband met het verlenen van zorg door een zorgaanbieder tarieven in rekening brengt, is een zorgaanbieder. Op grond van artikel 38 lid 2 Wmg dienen zorgaanbieders een tarief in rekening te brengen onder vermelding van de daarbij behorende prestatieomschrijving zoals vastgesteld door de Nederlandse Zorgautoriteit.
Het is een wettelijke verplichting om (zeer) beknopt op de factuur en de betalingsherinnering(en) te vermelden waaruit de verrichte zorgprestatie heeft bestaan. Het gebruik daarvan in rechte is eveneens rechtmatig gelet op het bepaalde in artikel 9 lid 2 sub f en g AVG, nu dit noodzakelijk is voor de instelling, uitoefening en onderbouwing van een rechtsvordering en voorts proportioneel.
Onder andere deze casus wordt behandeld in de basiscursus Buitengerechtelijke incasso.