Het beroep op de hardheidsclausule ter verhoging van de beslagvrije voet
Kan een mantelzorgverlener aanspraak maken op een tijdelijke verhoging van de beslagvrije voet? De kantonrechter Maastricht moest deze vraag beantwoorden, omdat de schuldenaar een beroep deed op de hardheidsclausule
Het beroep op de hardheidsclausule ter verhoging van de beslagvrije voet
Extra (gemiddelde maandelijkse) kosten die verband houden met het verlenen van mantelzorg, zoals brandstofkosten (€ 65), portokosten (€ 10), extra telefoonkosten (€ 10) en parkeergelden (€ 20) geven geen aanleiding om de beslagvrije voet te verhogen. Dit geldt ook voor de gemaakte tandartskosten die middels een maandelijkse afbetalingsregeling moeten worden voldaan en die de verzekeraar niet uit de aanvullende tandartsverzekering vergoedt.
Ook de hogere kosten van levensonderhoud vanwege de hoge inflatie kunnen niet leiden tot een verhoging van de beslagvrije voet middels een beroep op de hardheidsclausule van art. 475fa Rv. Het door de schuldenaar hierop gedane beroep wordt afgewezen vanwege het simpele feit dat de schuldenaar niet heeft aangetoond dat de kosten niet op een andere wijze vergoed kunnen worden (via een tegemoetkoming of bijzondere bijstand van de gemeente).
Een beroep op de hardheidsclausule is niet bedoeld als standaardcompensatie voor schuldenaren die niet uitkomen met de voor hen geldende beslagvrije voet. Daarom wordt de beslagene niet gecompenseerd via een hogere beslagvrije voet vanwege de hoge inflatie. De Maastrichtse kantonrechter nam deze beslissing op 22 februari 2022 (RBLIM:2022:1900).
Deze case is onderdeel van de cursus Beslagvrije voet.